สิ้น ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. 2548 'ประยอม ซองทอง'

10 ธันวาคม 2564, 23:02น.


          ครอบครัว'ซองทอง' ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ‘ประยอม ซองทอง’ แจ้งว่า ประยอม ซองทอง ได้เสียชีวิตลงด้วยวัย 87 ปี เมื่อช่วงค่ำวันนี้ หลังจากล้มป่วยมาตั้งแต่ปี 2563



          สำหรับ นายประยอม เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2577 ที่ตำบลท่าจำปา อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม จบการศึกษาชั้นต้นจากโรงเรียนปิยะมหาราชาลัย จังหวัดนครพนมได้รับทุนศึกษาต่อที่โรงเรียนฝึกหัดครูบ้านสมเด็จเจ้าพระยา  และศึกษาต่อคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 



          เริ่มงานเขียนเรื่องสั้นและกลอน ตั้งแต่สมัยเรียนที่โรงเรียนฝึกหัดครูบ้านสมเด็จเจ้าพระยา เมื่อเรียนที่จุฬาฯ ได้รับการยอมรับในฐานะนักกลอนเอกของมหาวิทยาลัย เป็นสาราณียกรให้กับวารสารของคณะอักษรศาสตร์ และของสโมสรนิสิตจุฬา (ส.จ.ม.)  จากนั้นได้กลับไปเป็นครูสอนหนังสือที่โรงเรียนปิยะมหาราชาลัย จังหวัดนครพนม ก่อนที่จะเข้าทำงานฝ่ายประชาสัมพันธ์บริษัทเชลล์แห่งประเทศไทย



          นายประยอมนับเป็นบุคลากร ที่มีบทบาทสำคัญ ในการจัดตั้ง "สโมสรสยามวรรณศิลป์" เพื่อส่งเสริมงานด้านภาษา และวัฒนธรรมไทย ดำรงตำแหน่ง นายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย คนที่ 12 ได้รับพระราชทานโล่และเข็มประกาศเกียรติคุณ ในฐานะผู้มีผลงานดีเด่นด้านอนุรักษ์ภาษาและวัฒนธรรมไทย จากสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า  กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี



          ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2548 โดยมีบทกวีเป็นที่รู้จักเช่น ธารทอง  



                               ฟ้าที่นี่แผ้วผ่องก่องประภาส                                 ริ้วทองลาดแรรอบขอบคิ้วหาว



                               น้ำในธารสะท้อนแพรวดั่งแววดาว                        กระพริบพราวเพียงภาพทาบเปลวทอง



                                                                    (บางตอนจากบทกวีธารทอง)



          นอกจากนั้น ยังมีการตีพิมพ์บทกลอนอันเป็นที่รัก 'สุดสงวน' ซึ่งมีกลอนปกหลังที่ประทับด้วย 



                                                                 ยามยังโฉดเขลาเยาว์วัย

                                                                 ฉันใคร่เป็นกวีมีชื่อเสียง

                                                                 เฝ้าฝันปั้นถ้อยร้อยเรียง

                                                                 เพื่อเพียงไพเราะเสนาะใจ

                                                                 ครารุ่นครุ่นหมองมองโลก

                                                                 พบโศกเศร้าสุขสดใส

                                                                 เลือดฉีดแสงสีมีไฟ

                                                                 กล้าไล้ความแรงแฝงคำ



 



#สิ้นศิลปินแห่งชาติ2548



#ประยอมซองทอง



CR:เพจ ประยอม ซองทอง /วิกีพีเดีย

ข่าวทั้งหมด

X